امروز یکى از مشکلات کشورهاى اسلامى، سلطه قدرتهاى غیرمسلمان بر آنهاست. اسلام، چاره این مشکل را اجراى قاعده نفى سبیل مىداند. ولى ماهیّت، مبانى و قلمرو کاربرد تفاوت مسلم و کافر کدام است؟ آن را با چه تحلیلى باید پذیرفت؟ مقاله حاضر به پاسخ تحلیلى این امر بر اساس فقه و حقوق اسلامى و کاربرد آن در حقوق ایران مىپردازد.
انسانها بر حسب باورهاى توحیدى و اسلامى به دو دسته مسلم و کافر تقسیم مىشوند. آیا نظامهاى حقوقى در جهان، هواداران توحید اسلامى و شرک و کفر را یکسان مىدانند یا متفاوت؟ آیا حقوق، در عصر حاضر توان فهم تفاوت توحیدمداران با شرکباوران، اسلامگرایان با کفرورزان را دارد؟ آیا نگاه نظام حقوق اسلامى با دیدگاه حقوق رومى و عرفى، یکسان است؟
قاعده نفى سبیل و نفى سلطه در حقوق و علوم سیاسى اسلام، یکى از مهمترین قواعد فقهى است که مورد توافق فریقین است و تا حدود زیادى پاسخگوى سؤالات فوق در هزاره سوم میلادى مىباشد.
,.....